Alleen op vakantie gaan, wil ik dat? Beter nog, durf ik dat? Dat waren twee vragen die ik mijzelf in eind 2012 ben gaan stellen. Gelukkig kon ik op de eerste vraag heel snel ’ja’ antwoorden, maar wel met een groep mensen die ook allemaal alleen gaan. Voordat ik ook ‘ja’ op de tweede vraag kon geven ben ik eerst gaan kijken waar ik dan eventueel naar toe zou willen. Als snel viel de keuze op de Verenigde Staten. Na lang zoeken, veel wikken en wegen hebt ik het aangedurfd om een singlesreis bij Fox te boeken.
September 2013 was het dan eindelijk zover. Ik werd door mijn zus naar Schiphol gebracht om mijn grote avontuur aan te gaan. Een groot deel van de groep, 25 personen, had ik al ontmoet tijdens een etentje, maar toch was het best spannend. Na een lange vermoeiende vlucht kwamen we aan in het zonnige San Francisco.
In anderhalve dag San Francisco hebben we een hoop gezien en gedaan. Wat je uiteraard niet mag en kan missen is de Golden Gate Bridge. Hier hele mooie foto’s kunnen schieten met de toppen van de brug in de wolken. Een bezoek aan Lombard Street , het leuke bochtige straatje, de Painted Ladies (voor mensen van mijn leeftijd die vroeger naar Full House keken zullen deze huizen herkennen uit de leader van de serie), Fishermans Wharf en een ritje in een beroemde Cable Car (tram) konden natuurlijk niet achterwege blijven. Maar het hoogtepunt was toch wel het bezoek aan Alcatrez. Een groot deel is erg vervallen, maar de audiotour door de cellenblokken hebben een grote indruk achtergelaten. Omdat wij de avondtour hadden geboekt werd het naarmate het later werd steeds donkerder. Tijdens onze tour was ook het ziekenhuis van Alcatrez geopend. Daar was echter geen elektriciteit dus werd slechts verlicht door een paar lantaarns. Als je weet dat er in dat ziekenhuis mensen zijn overleden, het donker was en je veel ‘enge’ geluiden hoorde, kan je wel nagaan dat dat voor kippenvel op mijn armen zorgde.
Vanuit San Francisco zijn we doorgegaan naar Yosemite National Park. Het was nog even spannend of we er ook naar toe zouden kunnen, want er woedde op dat moment veel branden in het park en er lag een shut-down van de Amerikaanse overheid op de loer. Gelukkig hebben wij van beide geen last gehad. Maar wat voel je je als mens klein als je naast die enorme rotspartijen en hoge bomen staat. Maar wel gigantisch mooie natuur!
Dat Amerika een land is met enorme verschillen qua natuur is wel gebleken. Vanuit het mooie groene Yosemite park kwamen we ineens in de woestijn. En midden in de woestijn ineens een Amerika’s spooksteden Calico. Echt spoken deed het daar niet, het was vooral heel toeristisch, beetje jammer. In de woestijn lopen de temperaturen aardig op dus gelukkig konden we snel weer de gekoelde bus in.
En toen was het door naar waarschijnlijk de bekendste stad in de woestijn, Las Vegas. En WOW, wat een andere wereld is dat. We begonnen in het oude Vegas uit, bij Fremont Street. Daar genoten van de muziekprojecties op het plafond. Toen door naar de verschillende bekende hotels/casino’s, (nog) niet om te gokken, maar om het pracht en praal van deze gebouwen te aanschouwen. Onze stop aan het Bellagio duurde wat langer. Daar hebben we kunnen genieten van de fonteinshow op muziek van Sinatra. Onze 2e dag mochten we zelf indelen. We kunnen naar Death Valley gaan of zelf Vegas in. Ik heb voor het laatste gekozen. Samen met een reisgenootje ben ik lopende de gehele Strip afgegaan, op zoek naar The Pawn Shop (bekend van tv). 6,8 km lopen in 42 graden, dat zal ik niet zo snel meer doen. Zeker omdat The Pawn Shop maar superklein is. Op televisie ijkt alles groter, dat blijkt wel weer.
De volgende 3 dagen zouden we drukke stadsleven lekker achter ons laten en de natuur opzoeken.
Zion National Park, Bryce National Park, Joshua tree National Park en uiteraard de Grand Canyon. Alle parken zijn schitterend. De rotsen hebben verschillende kleuren en deze kleuren komen heel mooi uit als hete zonnetje erop schijnt. Bij de Grand Canyon hadden we de optie om een helikoptervlucht te maken. De meeste hadden gekozen voor de lange vlucht (ruim 1uur). Echter kregen we vlak voor we bij het vliegveld aankwamen te horen dat deze vlucht niet door kon gaan vanwege de harde wind. We konden wel de korte vlucht (30 min) doen. Toen sloeg de twijfel een beetje toe, voor hete eerst in een helikopter en dan kan de lange vlucht vanwege de wind niet doorgaan maar de korte wel?! Wat ook niet echt hielp was dat er bij aankomst op het vliegveld een ambulance stond, omdat er iemand onwel was gewonden na een vlucht.
Maar al met al verzekerde men ons dat het veilig was, dus we gingen er voor. En ik ben zo blij dat ik het gedaan heb. Het is niet alleen een ervaring om in een helikopter te zitten, maar wat een fantastisch uitzicht heb je. Schreef ik eerder dat ik mij in Yosemite al klein voelde, nou ik voelde mij nu nog kleiner. Vanuit hier was het door naar Palm Springs. Hier konden we even acclimatiseren en ons klaar te maken voor het drukke Los Angeles.
Los Angeles, wat zal ik daar van zeggen. Ja het is een grote stad, maar ik had mij er meer bij voorgesteld. De Hollywood Walk of Fame en de bekende handafdrukken vond ik erg tegenvallen. Op het toeristische gedeelte was ik al snel uitgekeken, dus maar een toer gemaakt door de Hollywood Hills langs de huizen van de bekende sterren. Eigenlijk moet ik zeggen langs de hekken die om de huizen staan, want van de huizen zag je niet heel veel. Maar bij een bezoek aan LA moet je in de Hollywood Hills geweest zijn en uiteraard het Hollywood sign op de foto hebben gezet. Dat kon ik dan ook van mijn lijstje afstrepen. Het mooist stukje LA vond ik Griffith Observatory. De sterrenwacht op de berg Hollywood. Vanuit daar heb je een schitterend uitzicht over de stad, zeker ’s avonds als alle lichtjes in de stad aan staan. Met een beetje mazzel kan je ook de vuurwerkshow van Disneyland zien. Helaas waren wij net een paar minuten te laat.
De laatste halte van de reis was Santa Monica. Heerlijk nog even een paar dagen genieten van zon, zee en strand. De Santa Monica Pier zie je van een afstandje al liggen. Op tv ziet het er altijd geweldig uit, maar in werkelijkheid valt dit best tegen. Misschien waren wij er in het verkeerde seizoen, maar veel attracties waren gesloten dus je moest het met de winkeltjes en het uitzicht doen.
Een musthave om te doen is een beach cruiser huren en lekker langs de boulevard richting Venice Beach gaan fietsen, heerlijk!
En toen waren de 15 dagen alweer voorbij. Ik ben blij dat ik na lang twijfelen besloten heb de stap te nemen om deze reis te gaan maken, dit vraagt om meer.
Een selectie van de 600 foto’s die ik gemaakt heb kunnen jullie vinden onder Reisfoto’s